✔️ از شرایط فعلیت راضی هستی؟ ✔️ ساعتهای زیادی مشغول به کاریو برای خودت وقت نداری؟ ✔️ کارت سختو طاقت فرساست؟ ✔️ حقوقت به وسط ماه نرسیده تموم میشه؟ ✔️ آخر ماه همیشه نگران اجاره خونه و پرداخت هزینه‌هایی؟ ✔️ همیشه پیش همسرو فرزندت شرمنده‌ای؟ ✔️ مدتهاست که تو حسرت خرید یه هدیه برازنده برای عزیزانت هستی؟ ✔️ همیشه نگران پول خرج کردن هستیو با هر خرید همسرو فرزندت مخالفت می‌کنی؟ ✔️ خودتو الگوی مناسبی برای خانواده یا فرزندانت نمی‌دونی؟ ✔️ تو هم فکر میکنی برای درآمد بیشتر باید بیشترو سخت‌تر کار کنی؟ ✔️ هنوز هم به خاطر یه حقوق بخور نمیر سر کاری میری که با تمام وجود ازش متنفری؟ ✔️ آیا فکر کردن به آینده می‌ترسونتت، هراسونت می‌کنه؟ ✔️ با همسرت اختلاف داری می‌خوای تو خونه کار کنیو مستقل شی؟ ✔️ به فردی علاقمندی که برای از دست ندادنش باید خیلی سریع به پول برسی؟ ✔️ می‌خوای مهاجرت کنی پول کافی نداری؟ ✔️ کارای زیادی کردیو نتیجه نگرفتی ✔️ رابطه‌ی عاطفی موفقی داری یا به خاطر بی‌پولی مدتهاست که تنهایی؟ ✔️ از رابطه عاطفیت لذت می‌بری یا به خاطر وابستگی مالی داری تحمل می‌کنی؟ ✔️ انقدر تو حسابت پول داری که بخاطر نیاز مالی زیر بار زور نری؟ ✔️ برای گرفتن پول باید حتما به فرد دومی مثل والدین یا همسرت رو بزنی؟ ✔️ اصلا حضور خدارو تو زندگیت حس می‌کنی یا فکر می‌کنی بی‌پناهو تنهایی؟

می‌دونم الان که داری این متن رو می‌خونی یکی دوتا از سوالای بالا یا شاید همش در مورد زندگی تو هم صدق می‌کنه و تو این شرایط اقتصادی بد شده نمک رو زخم مشکلاتت…

یه روز منم به زندگیم نگاه کردم… دیدم همین مشکلاتو دارم، در حال هزینه کردن برای درمان بیماری، پرداخت اجاره خونه، صرف زمانم تو صف‌های طولانی مطب دکتر، خط واحد، مترو، مسافرت‌های طولانی با اتوبوس‌های درب و داغون با صندلی‌های بدبو، مشاجره یا دردو دل با آدمهایی که مثل خودم پر از مشکلات حل نشدنیِ ادامه‌دار بودن و گله و شکایت از زمونه و بختو اقبالم بودم، خوب که دقت کردم، فهمیدم که ما دو انتخاب بیشتر نداریم:

یا می‌تونیم انتخاب کنیم هزینه‌هایی رو بدیم که افراد فقیر، ناموفق و شکست خورده می‌پردازن یا هزینه‌هایی رو انتخاب کنیم که ثروتمندا و افراد موفق دنیا می‌پردازن، دیدم عاقلانه اینه که منم همون هزینه‌هایی رو بدم که ثروتمندا می‌پردازن، برای همین تصمیم گرفتم به جای پرداخت اجاره خونه، برای خرید ملک هزینه کنم، به جای خوابیدن یک شب تمام تو اتوبوسو کمر دردو گردن درد، برای مسافرت با بهترین خطوط هواپیمایی دنیا و داشتن جت شخصی هزینه کنم.

به جای دو دوتا چهار تا کردن هزینه‌هام ، به محض اینکه به چیزی نیاز داشتم، اونو بخرم، به جای هزینه کردن برای دوا و درمون، با لذت بردن از زندگی و تغذیه سالم، سلامتی رو به جسمم هدیه کنم، و مهم تر از همه، به یقین رسیدم که این قانون جهانه که اگه هزینه‌های گروه ثروتمند رو انتخاب نکنم، مجبورم هزینه‌های گروه فقیر رو انتخاب کنم… به محض اینکه فهمیدم مسیر ثروت، انتخاب هزینه کردن برای تغییر مهارت‌های پولسازمه، همه درآمدم رو صرف آموزش خودم کردم. چون ایمان داشتم این همون چیزیه که باعث میشه تو آینده منم مثل ثروتمندا زندگی کنم…

چون فهمیدم اگه این هزینه رو نپردازی اگه الان این سرمایه‌گذاری رو خودت نکنی، خیلی چیزا رو از دست میدیو مجبوری هزینه‌های گزافی برای اتفاقات ناگوار مختلف تو زندگیت بپردازی، از ورشکستگی‌هایی که ممکنه دچارش شی تا کلاهبرداری‌هایی که گرفتارش میشی یا بیماری، اجاره خونه، پرداخت اقساط وام یا پول نزولی که تمومی نداره، یا پرداخت هزینه دادگاه خانواده، تعمیر ماشینو هزارو یه موضوع دیگه که نتیجه‌اش برات فقط حس بدبختی بیشتره، دقیقا مثل “محسن” و هزاران پدر فداکارو زحمت‌کشی که فقط به خاطر بی‌پولی باعث خجالت فرزندانشون هستن: